maandag 28 december 2009

Shit happens, Panic in Detroit

Een Nigeriaan probeerde in een vliegtuig van Amsterdam naar Detroit zijn ballen in de fik te steken. Dat lukte. Hij zei dat hij een aanslag wilde plegen. Dat lukte niet.
Twee dagen later zat op dezelfde vlucht een passagier een uur lang op de wc. De bemanning rook onraad, maar de man had slechts last van zijn darmen. Maar het was wel weer een Nigeriaan!

zondag 27 december 2009

Dood op de berg

Voor regisseur Shohei Imamura woont de dood op een berg.
In Vengeance is mine laten vader en vrouw van de opgehangen moordenaar zich met een kabellift een berg op dragen om zijn as en botten te verstrooien. Einde film.

In The Ballad of Narayama ligt de heilige berg van Narayama vol met botten van dorpsbewoners die er op hun zeventigste door hun kinderen heen zijn gedragen om te sterven. Als de oudste zoon zijn moeder er tussen de knekels heeft achtergelaten, valt de eerste sneeuw van het seizoen. Einde leven en einde film.

dinsdag 22 december 2009

Paard in de gang

Van de rechter moet het Mechelse hangbuikzwijn Flurk binnen een maand vertrekken uit zijn woning aan de Varkensstraat.

maandag 21 december 2009

Wouter Bossen

Vicepremier Wouter Bos maakte zich kwaad over Nationale ombudsman Alex Brenninkmeijer. Deze had het gewaagd kritiek te hebben op het politieoptreden bij de strandrellen bij Hoek van Holland.
Wouter Bos kreeg steun uit onverwachte hoek: van Wouter Bos!
Persofficier bij het Openbaar Ministerie in Den Haag. Hij vond de ombudsman een schoenmaker die naast zijn leest lapte.
Een paar dagen later waren Wouter Bos en de Ombudsman al niet meer boos op elkaar.
Eind goed, al goed.

Zou je denken.
Nu Wouter Bos nog!

zondag 20 december 2009

Bestaansbewijs

In Gun, with occasional music van Jonathan Lethem treft de hoofdpersoon tot zijn grote tevredenheid zijn eigen naam aan in het telefoonboek. "It was a comfort."
Zou Lethem bekend zijn met het werk van Gerrit Krol, en dan vooral met zijn gedicht De deur?

Ik loop door de lange gang
op zoek naar de deur met mijn naam
tot ik er ben;
ik open hem en trap
hem aan de binnenkant weer toe.

O, de vreugde een deur te hebben
met Krol erop,
de vreugde dat mijn bestaan
wat dit betreft volledig klopt.