Gerrit Krol vertelt in De oudste jongen over zijn eigen leven. Krolvorser Ad Zuiderent komt er tot zijn verbazing achter dat de schrijver voor sommige anekdotes niet uit zijn eigen leven put, maar uit dat van anderen. Krol vertelt dus niet de waarheid over zichzelf en Zuiderent valt van zijn stoel!
Hij heeft vast niet Summertime. Scenes from Provincial Life van J.M. Coetzee gelezen. In dit boek doet een biograaf onderzoek naar de tijd die de inmiddels overleden schrijver John Coetzee in de jaren zeventig als leraar doorbracht in Kaapstad. Het boek bestaat grotendeels uit interviews met mensen die Coetzee vlak voor zijn doorbraak als schrijver gekend hebben.
De biograaf zegt zich vooral te baseren op de gesprekken omdat hij de dagboekaantekeningen van Coetzee niet vertrouwt - "not because he was a liar but because he was a fictioneer." Hij verzint de heleboel dus maar bij elkaar!
Maar dan zijn de gesprekken over de dode schrijver John Coetzee die de levende schrijver J.M. Coetzee optekent in Summertime toch ook niet te vertrouwen? Vast niet, want een van zijn oud-collega's geeft in haar interview met de biograaf duidelijk weer hoe Coetzee aankeek tegen de beschrijving van het eigen leven: "He believed our life-stories are ours to construct as we wish, within or even against the constraints imposed by the real world."
Maar misschien speelt de schrijver J.M Coetzee wel dubbelspel en schept hij juist afstand tot het romanpersonage John Coetzee omdat hij alles wat hij over zijn alter ego laat opschrijven juist wel heel erg waar is!
Net zoals de schrijver die in zijn verhaal veel over zijn eigen persoon prijsgeeft, vaak geneigd is voor de derde persoon te kiezen. 'Hij' klinkt tenslotte veel afstandelijker dan 'ik', de persoon die de auteur dan voor zijn wildste fantasiën kan reserveren.
BeantwoordenVerwijderenNiet voor niets stipt Coetzee aan dat hij in Boyhood (over zijn jongensjaren in Zuid-Afrika) en Youth ( zijn studententijd in Londen) in de derde persoon schrijft.