De olifant van Saramago

Aangetrokken door de prachtige afbeelding van een olifant op de omslag, sloeg ik in een boekhandel De tocht van de olifant van José Saramago open. Ik las de eerste zin:

Hoe ongerijmd het ook klinken moge voor iemand die niet beseft hoe belangrijk gewijde, wereldlijke of onwettige bedden zijn voor een goed functioneren van het openbaar bestuur, de eerste stap van de uitzonderlijke tocht van een olifant naar oostenrijk, waarover we hier willen berichten, werd gezet in de koninklijke vertrekken van het portugese hof, min of meer op het tijdstip om te gaan slapen.

Niet echt een lekkere openingszin, maar goed dat ik 'm een dag later gewoon nog eens rustig kon lezen in de rubriek 'Eerste zin' in het boekenkatern van De Volkskrant. Het toeval wilde verder dat ik dezelfde dag een bericht las dat de Italiaanse uitgeverij Einaudi, in handen van Silvio Berlusconi, weigert een boek uit te geven: in deze essaybundel levert Saramago kritiek op de Italiaanse premier.